donderdag 28 juli 2016

Tutodoortje: Hoe maak je een overlockstiksel gemakkelijk los?

Laatst was ik bezig aan een project in tricot, waarbij de overlock een grote hoofdrol speelde.
Aangezien ik dit patroontje al enkele keren had gemaakt, meende ik mij de werkwijze ervan nog goed te herinneren en begon ik -zonder handleiding- ijverig te locken.
Mijn overmoed resulteerde helaas in het lostornen van de mouwen. Niet voor één keer, maar voor twee... (en toen nam ik mijn PC om de handleiding braafjes te volgen ;-) )

Toen ik de naad een tweede keer wilde lostornen, kreeg ik het idee om de stapjes die ik volgde met enkele foto's vast te leggen.

Deze tip zal het jullie hopelijk heel wat aangenamer maken om fout gelockte naden weer los te krijgen.

Maar voordat ik mijn foto's op jullie loslaat, wil ik eerst en vooral mijn naaijuf bedanken.
Zonder haar zat ik nog steeds te zuchten, had ik ongetwijfeld gaatjes in mijn fragiel tricooke geprikt en was mijn project vervolgens in de vuilbak beland. (Want geef toe, een ezel kan zich één keer aan een steen stoten, maar twee keer? Da's te veel van het goede.)

Houd u vast, want hier gaan we!


Stap 1: Schuif een (bot) kopspeldje onder het linkerstiksel.



Til deze lus helemaal naar boven. Je stiksel zal beginnen fronsen.



Stap 2: Herhaal dit bij het rechterstiksel.



Je hebt nu 2 grote lussen en een samengetrokken stiksel.



Stap 3: Herhaal stappen 1 en 2 op meerdere plekjes in de naad. 




Stap 4: Knip de lussen kort tegen de stof af. Let erop dat je niet per ongeluk in je stof knipt.

Stap 5: Zorg dat de naad van de stof niet meer rimpelt. Rek een beetje aan de naad, maar zeker niet teveel!
Je wilt immers geen lubberende naad.

Je zal merken dat de dwarsdraden hier en daar al zullen loskomen. Hoeraaa!

Stap 6: Schuif je kopspeld opnieuw onder de linker- en rechterkettingdraden en trek hen eruit. De dwarsdraden komen vanzelf los.
Stap 7: Eindig met een mooie naad, zonder geprikte gaatjes van het tornmesje.

Wanneer je deze patroondelen opnieuw wilt overlocken, moet je goed weten of je al een stukje naadwaarde had afgesneden. Houd hier rekening mee en zet eventueel je mesje even af. 

Ik kijk zelf altijd even na of er toch geen gaatjes in de stof zijn gekomen die na het opnieuw overlocken nog zichtbaar zouden zijn. Tot nu toe heb ik dit nog niet voorgehad, maar een gewaarschuwd vrouw is er minstens twee waard ;-). 

En last but not least; heb je de indruk dat je stof tóch lubbert? Ik zou in zo'n situatie de stof eerst proberen stoomstrijken en in het slechtste geval terug even in de machine durven wassen. Maar dat is wat ik zou doen mocht het probleem zich stellen... Dit laatste is op eigen risico ;-). 

Veel succes met het ontrafelen!

Naaizgroetjes,
Stephanie

zondag 24 juli 2016

Candy Dress #1 Flamingo alarm!

Al meer dan 3 weken heb ik mijn blogje ook wat vakantie gegund, merk ik wanneer ik mij sinds lang terug achter de PC zet. Zoals bij vele andere naaisters betekent de vakantieperiode ook voor mij een zoektocht naar een nieuw evenwicht. Overdag probeer ik zoveel mogelijk leuks met de kinderen te ondernemen, waardoor ik 's avonds vaak dikke vriendjes ben met onze gezellige zetel-des-huizes. Shame on me; ik weet het ;-).

Eind mei naaide ik deze Candy Dress, maar tot op de dag van vandaag was ik er nog niet in geslaagd om er leuke foto's van te maken. En geen foto's, geen blogbericht... 

Maarrrr... Het mooie weer van de voorbije week bracht hier verandering in. 
Voilà, hier is 'ie dan! De Candy Flamingo Dress:

Strike a pose!

De 'Saturday Night Fever' pose *gniffel*

Tijdens het harde poseerwerk ook tijd maken voor onze lieve kat
Een kleine dame met een plan...

'Het' plan!
Patroon: Candy Dress - LMV
Stof: Eva Mouton - De Stoffenmadam
Na lang twijfelen zwichtte ik voor de mooie flamingo's van Eva Mouton. Een rektest met deze zachte zomersweat overtuigde me. De stof rekt niet zo fel als een gewoon tricootje, maar voldoende voor dit model. En anders zou een kleine aanpassing aan de halslijn geen probleem zijn. (onder het motto: 'elk excuus is goed om zo'n mooie stof te kopen' )

Het patroontje werd volledig naar mijn hand gezet: 
  • het rokgedeelte verlengde ik onmiddellijk met 6 cm, met een zoomwaarde van 2 cm er nog eens bij. Het kleedje mag kort zijn, maar er zijn grenzen ;-).
  • de steekzakken knipte ik dubbel uit met een naadwaarde van 1 cm. Zo vind ik de zakken netter afgewerkt.
  • de halslijn maakte ik 1 cm dieper zodat er achteraf een boordje van 1 cm kon worden toegevoegd.
  • de mouwen wilde ik ook dubbelen volgens haar  methode, maar de dikte van de zomersweat besliste hier anders over. De zoom werd uiteindelijk 1 cm naar binnen geslagen en vastgenaaid.
Een volgende keer zou ik de zoom van de rok met nog een extra centimeterke verlengen. Soms krult die om, wat met wat extra 'zwaarte' niet het geval zou zijn. 
Werken met een leuk accentje bij de zakken zoals zij deed, onthoud ik zeker voor een volgende keer. 
En o ja, de flamingo's net onder het tunneltje waren eigenlijk heel tijdens het knippen, maar bij het naaien van het tunneltje verdwenen ze als sneeuw voor de zon. Last van de warmte, zeker? *gniffel*

Een volgend berichtje zal niet zo lang op zich laten wachten, beloofd!

Vele lieve Naaizgroetjes,
Stephanie




vrijdag 1 juli 2016

Drie Vinktassen voor drie lieve juffen

Vorig jaar had ik een plan. Ik ging al mijn parallelcollega's een leuke en vooral handige juffentas cadeau geven. Helaas verliepen die laatste dagen drukker dan voorzien (wss zat het backpacken van mijn man aan de andere kant van de wereld  er voor iets tussen) en werd er naar plan B (de B van Bloemen) overgeschakeld.

Nu, een jaar later en bijna op het einde van mijn jaartje als huismoeder , kwam opnieuw het einde van een schooljaar in zicht. En hoewel ik geen parallels te bedanken had, kriebelde het enorm om de juffen van Lorun en Casper dit keer fel te bedanken voor alles wat zij voor hen hebben gedaan.

Et voilà! Plan A werd dan toch nog eindelijk uitgewerkt! Driewerf hoera!

Ik begin met mijn laatste tas die ik -eerlijk- bijna vergeten was te naaien: de tas voor Caspers plusjuf; de sidekick van zijn juf. Gelukkig viel mijn frank nog net op tijd. Op een avondje Edegem Handgemaakt zat 'ie in elkaar. De avond vóór D-day ;-). Opperste concentratie, en niet zoveel gebabbeld als anders, want die tas móest gewoon af.



Buitenstof en zakje:  katoen, Camelot Fabrics
Onderkant en voering: petrolkleurige canvas
De tas waar ik eerst mee begon, was die van Loruns juf. Een juf die vaak zo mooi gekleed gaat in grijstinten, pastelroos met zwart-witte accenten. Echt, ze staat er beeldig mee! Ik probeerde dit palet dan ook te verwerken, en achteraf bleek dit een schot in de roos ;-). Ze was er zó blij mee! Juf blij, ik blij! ;-)



Buitenstof: geweven mantelstof 
Onderkant: zwarte canvas
Voering en zakje: roze gabardine
Toen de tas voor Loruns juf klaar was, en Casper voorlopig nog geen cadeau had om af te geven (want die blauwe tas was last-minute gemaakt), begon hij haast ontroostbaar te huilen. Wat eerder dan gepland stikte ik dan ook zijn cadeau ineen. Een tas in donkere jeans in combinatie met de mooiste skai die ik tot nu toe heb gezien werd mijn keuze voor zijn juf. Aangezien zijn juf een echte jeansliefhebber is, hoopte ik hier de juiste keuze mee gemaakt te hebben.




Buitenstof, zakje en voering; jeans
onderkant en hengsels: cognac skai 
Patroon: Vinktas
Stoffen en fournituren: de Stoffenmadam
Deze jeansversie ligt ondertussen al geknipt klaar op mijn naaitafel. Eentje voor mezelf zal zeker van pas komen als ik op 1 september terug voor de klas sta.

Mijn vrees voor het verwerken van skai en tassenband is door het naaien van deze Vinktassen volledig geweken. Voor het naaien van de skai gebruikte ik op aanraden van mijn naaijuf geen ledernaald, maar een jeansnaald. Een tip die ik alvast goed zal onthouden! De hengsels en tassenbanden voorzag ik van een verstevigingskruis. Je weet maar nooit hoeveel gerief kleuterjufffen erin kunnen vervoeren...

De foto's werden om 7 uur 's ochtends getrokken. De belichting is verre van perfect, maar als er iets is waar ik echt geen pap van heb gegeten, is het wel foto's maken ;-).

Vele lieve naaizgroetjes,
Stephanie